Wetenschappelijk onderzoek Autisme
Onder begeleiding van professor Dr. J.J.L. Derksen, verbonden aan onder andere de Radboud Universiteit te Nijmegen, heeft Evi een groot wetenschappelijk onderzoek opgezet rondom Autisme. Op 17 maart 2022 heeft de promotie plaats gevonden aan de Radboud Universiteit en mag Evi de titel doctor dragen.
Het eerste artikel is eind januari 2013 verschenen in het tijdschrift GZ-Psychologie met de titel: Autisme; een spectrum aan onduidelijkheid. Het tweede artikel is in oktober 2017 verschenen in het internationale tijdschrift 'Social Sciences' met als titel: Identifying autism through empathizing and systemizing abilities. Het derde artikel is in 2019 verschenen in het internationale tijdschrift 'Journal of developmental and physical disabilities' met als titel: Reconsidering empathy deficits in children and adolescents with autism. Het vierde artikel is in 2020 geplaatst in het internationale tijdschrift 'Child psychiatry and human development', met als titel: The power of systemizing in autism. Het vijfde en laatste artikel is geplaatst in het internationale tijdschrift 'Advances in neurodevelopmental disorders', met als titel: Development and validation of a new autism questionnaire: AUT-EZ-ME. Uiteindelijk is middels het promotieonderzoek nieuw testmateriaal ontwikkeld wat gebruikt kan worden in de diagnostiek aan kinderen en jongeren.
Van der Zee, E. & Derksen, J.J.L. (2017). Identifying autism through Empathizing and Systemizing abilities. Social Sciences, 6(4): 124-130.
Van der Zee, E. & Derksen, J. (2019). Reconsidering empathy deficits in children and adolescents with autism. Journal of developmental and physical disabilities, 32: 23-39.
van der Zee, E. & Derksen, J. (2020). The Power of Systemizing in Autism. Child Psychiatry and Human Development, 2020 Jun 11. Doi: 10.1007/s10578-020-01014-4.
Van der Zee, E. & Derksen, J. (2021). Development and validation of a new autism questionnaire: AUT-EZ-ME. Advances in neurodevelopmental disordershttps://doi.org/10.1007/s41252-021-00228-4.
Samenvatting: "Autisme; een spectrum aan onduidelijkheid", E. van der Zee, MSc. en Prof. Dr. J.L.L. Derksen (2012). GZ-Psychologie januari 2013.
In de klinische praktijk wordt het diagnosticeren van een stoornis binnen het autismespectrum als een lastige opgave beschouwd. In ieder geval zou de clinicus dit als een lastige opgave dienen te beschouwen. Aan deze moeilijkheid liggen verschillende oorzaken ten grondslag. Zo is er onvoldoende inzicht in determinanten van de stoornis, zorgt de diversiteit van kenmerken van deze stoornis voor problemen bij het classificeren en het uiteindelijke diagnosticeren en is het in Nederland gehanteerde testmateriaal sterk verouderd, onvoldoende betrouwbaar, onvoldoende valide en onvoldoende theoretisch gefundeerd teneinde als objectief materiaal te kunnen dienen. Daarnaast worden, met de komst van de DSM-5, verschuivingen verwacht binnen het diagnosticeren en classificeren van de stoornis. Onduidelijkheid en subjectiviteit heerst alom. Er wordt dan ook gesteld dat zonder gefundeerde theorie over determinanten van autisme, met als gevolg onvoldoende betrouwbare en valide instrumenten om autisme objectief te kunnen classificeren, er eigenlijk geen diagnose, geen behandelmogelijkheid en geen (psychische) stoornis is. Deze stelling zal centraal staan binnen het overzichtsartikel. Aansluitend op de publicatie van het artikel zal gestart worden met een vervolgonderzoek op dit vlak gericht op: psychologische processen waarop de stoornis van invloed kan zijn en waardoor vernieuwd testmateriaal ontwikkeld kan worden teneinde de stoornis beter te kunnen objectiveren; de ervaren kwaliteit van leven; het systematiseren versus het empathiseren; en de persoonlijkheid. De ervaren kwaliteit van leven kan daarnaast eveneens als uitkomstmaat dienen in de verplichte Routine Outcome Monitoring teneinde in kaart te kunnen brengen welke begeleidingsvormen voor personen met autisme, (kosten)effectief zijn.